บทความของผู้เขียนวันนี้จะขอย้อนไปยังพื้นฐานของวิชาเศรษฐศาสตร์ที่ผู้เขียนเรียน นั่นคือ ความคิดความเชื่อที่ระบุว่า ความต้องการของมนุษย์มีอย่างไม่จำกัดแต่โลกเรามีทรัพยากรที่จะตอบสนองความต้องการนั้นได้อย่างจำกัด ดังนั้นเราจึงต้องมีกลไกการจัดสรรทรัพยากรและกระจายสิ่งที่จัดสรรนั้นอย่างมีประสิทธิภาพและเป็นธรรม มันเป็นจริงได้หรือ กับการจัดการความต้องการแบบนี้ในขณะที่คนอย่างเราๆ ท่านๆ รวมทั้งตัวผู้เขียนก็มีความโลภ ความต้องการไม่จำกัด มีแล้วก็อยากได้อีก อยากได้เพิ่ม คำตอบน่าจะเป็นเรื่องของการแข่งขัน เพราะถ้ามีการแข่งขันบวกกับมีข้อมูลที่สมบูรณ์มากๆ แล้ว เมื่อทุกฝ่ายรู้ข้อมูลการจัดสรรและกระจายสิ่งที่มีจำกัดนั้น ก็จะมีประสิทธิภาพ เราลองมาดูความหมายของกระดาษในมิติต่างๆ ที่คนมีชีวิตต่างมีความต้องการ ต่างเข้ามาแข่งขันเพื่อให้มีมัน ดังนี้